ਬਨ ਫੂਲੇ ਮੰਝ ਬਾਰਿ ਮੈ ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਬਾਹੁੜੈ ॥
Ban Foolae Manjh Baar Mai Pir Ghar Baahurrai ||
बन फूले मंझ बारि मै पिरु घरि बाहुड़ै ॥
The forest is blossoming in front of my door; if only my Beloved would return to my home!
ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਨਹੀ ਆਵੈ ਧਨ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਬਿਰਹਿ ਬਿਰੋਧ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ॥
Pir Ghar Nehee Aavai Dhhan Kio Sukh Paavai Birehi Birodhh Than Shheejai ||
पिरु घरि नही आवै धन किउ सुखु पावै बिरहि बिरोध तनु छीजै ॥
If her Husband Lord does not return home, how can the soul-bride find peace? Her body is wasting away with the sorrow of separation.
ਕੋਕਿਲ ਅੰਬਿ ਸੁਹਾਵੀ ਬੋਲੈ ਕਿਉ ਦੁਖੁ ਅੰਕਿ ਸਹੀਜੈ ॥
Kokil Anb Suhaavee Bolai Kio Dhukh Ank Seheejai ||
कोकिल अ्मबि सुहावी बोलै किउ दुखु अंकि सहीजै ॥
The beautiful song-bird sings, perched on the mango tree; but how can I endure the pain in the depths of my being?
ਭਵਰੁ ਭਵੰਤਾ ਫੂਲੀ ਡਾਲੀ ਕਿਉ ਜੀਵਾ ਮਰੁ ਮਾਏ ॥
Bhavar Bhavanthaa Foolee Ddaalee Kio Jeevaa Mar Maaeae ||
भवरु भवंता फूली डाली किउ जीवा मरु माए ॥
The bumble bee is buzzing around the flowering branches; but how can I survive? I am dying, O my mother!
ਨਾਨਕ ਚੇਤਿ ਸਹਜਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਜੇ ਹਰਿ ਵਰੁ ਘਰਿ ਧਨ ਪਾਏ ॥੫॥
Naanak Chaeth Sehaj Sukh Paavai Jae Har Var Ghar Dhhan Paaeae ||5||
नानक चेति सहजि सुखु पावै जे हरि वरु घरि धन पाए ॥५॥
O Nanak, in Chayt, peace is easily obtained, if the soul-bride obtains the Lord as her Husband, within the home of her own heart. ||5||
ਵੈਸਾਖੁ ਭਲਾ ਸਾਖਾ ਵੇਸ ਕਰੇ ॥
Vaisaakh Bhalaa Saakhaa Vaes Karae ||
वैसाखु भला साखा वेस करे ॥
Baisakhi is so pleasant; the branches blossom with new leaves.
ਧਨ ਦੇਖੈ ਹਰਿ ਦੁਆਰਿ ਆਵਹੁ ਦਇਆ ਕਰੇ ॥
Dhhan Dhaekhai Har Dhuaar Aavahu Dhaeiaa Karae ||
धन देखै हरि दुआरि आवहु दइआ करे ॥
The soul-bride yearns to see the Lord at her door. Come, O Lord, and take pity on me!
ਘਰਿ ਆਉ ਪਿਆਰੇ ਦੁਤਰ ਤਾਰੇ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਅਢੁ ਨ ਮੋਲੋ ॥
Ghar Aao Piaarae Dhuthar Thaarae Thudhh Bin Adt N Molo ||
घरि आउ पिआरे दुतर तारे तुधु बिनु अढु न मोलो ॥
Please come home, O my Beloved; carry me across the treacherous world-ocean. Without You, I am not worth even a shell.
ਕੀਮਤਿ ਕਉਣ ਕਰੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾਂ ਦੇਖਿ ਦਿਖਾਵੈ ਢੋਲੋ ॥
Keemath Koun Karae Thudhh Bhaavaan Dhaekh Dhikhaavai Dtolo ||
कीमति कउण करे तुधु भावां देखि दिखावै ढोलो ॥
Who can estimate my worth, if I am pleasing to You? I see You, and inspire others to see You, O my Love.
ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਨਾ ਅੰਤਰਿ ਮਾਨਾ ਹਰਿ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਛਾਨਾ ॥
Dhoor N Jaanaa Anthar Maanaa Har Kaa Mehal Pashhaanaa ||
दूरि न जाना अंतरि माना हरि का महलु पछाना ॥
I know that You are not far away; I believe that You are deep within me, and I realize Your Presence.
ਨਾਨਕ ਵੈਸਾਖੀਂ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਵੈ ਸੁਰਤਿ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਨਾ ॥੬॥
Naanak Vaisaakheen Prabh Paavai Surath Sabadh Man Maanaa ||6||
नानक वैसाखीं प्रभु पावै सुरति सबदि मनु माना ॥६॥
O Nanak, finding God in Baisakhi, the consciousness is filled with the Word of the Shabad, and the mind comes to believe. ||6||
ਮਾਹੁ ਜੇਠੁ ਭਲਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ॥
Maahu Jaeth Bhalaa Preetham Kio Bisarai ||
माहु जेठु भला प्रीतमु किउ बिसरै ॥
The month of Jayt'h is so sublime. How could I forget my Beloved?
ਥਲ ਤਾਪਹਿ ਸਰ ਭਾਰ ਸਾ ਧਨ ਬਿਨਉ ਕਰੈ ॥
Thhal Thaapehi Sar Bhaar Saa Dhhan Bino Karai ||
थल तापहि सर भार सा धन बिनउ करै ॥
The earth burns like a furnace, and the soul-bride offers her prayer.
ਧਨ ਬਿਨਉ ਕਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੀ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਾ ॥
Dhhan Bino Karaedhee Gun Saaraedhee Gun Saaree Prabh Bhaavaa ||
धन बिनउ करेदी गुण सारेदी गुण सारी प्रभ भावा ॥
The bride offers her prayer, and sings His Glorious Praises; singing His Praises, she becomes pleasing to God.
ਸਾਚੈ ਮਹਲਿ ਰਹੈ ਬੈਰਾਗੀ ਆਵਣ ਦੇਹਿ ਤ ਆਵਾ ॥
Saachai Mehal Rehai Bairaagee Aavan Dhaehi Th Aavaa ||
साचै महलि रहै बैरागी आवण देहि त आवा ॥
The Unattached Lord dwells in His true mansion. If He allows me, then I will come to Him.
ਨਿਮਾਣੀ ਨਿਤਾਣੀ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਪਾਵੈ ਸੁਖ ਮਹਲੀ ॥
Nimaanee Nithaanee Har Bin Kio Paavai Sukh Mehalee ||
निमाणी निताणी हरि बिनु किउ पावै सुख महली ॥
The bride is dishonored and powerless; how will she find peace without her Lord?
ਨਾਨਕ ਜੇਠਿ ਜਾਣੈ ਤਿਸੁ ਜੈਸੀ ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਗੁਣ ਗਹਿਲੀ ॥੭॥
Naanak Jaeth Jaanai This Jaisee Karam Milai Gun Gehilee ||7||
नानक जेठि जाणै तिसु जैसी करमि मिलै गुण गहिली ॥७॥
O Nanak, in Jayt'h, she who knows her Lord becomes just like Him; grasping virtue, she meets with the Merciful Lord. ||7||
ਆਸਾੜੁ ਭਲਾ ਸੂਰਜੁ ਗਗਨਿ ਤਪੈ ॥
Aasaarr Bhalaa Sooraj Gagan Thapai ||
आसाड़ु भला सूरजु गगनि तपै ॥
The month of Aasaarh is good; the sun blazes in the sky.
ਧਰਤੀ ਦੂਖ ਸਹੈ ਸੋਖੈ ਅਗਨਿ ਭਖੈ ॥
Dhharathee Dhookh Sehai Sokhai Agan Bhakhai ||
धरती दूख सहै सोखै अगनि भखै ॥
The earth suffers in pain, parched and roasted in the fire.
ਅਗਨਿ ਰਸੁ ਸੋਖੈ ਮਰੀਐ ਧੋਖੈ ਭੀ ਸੋ ਕਿਰਤੁ ਨ ਹਾਰੇ ॥
Agan Ras Sokhai Mareeai Dhhokhai Bhee So Kirath N Haarae ||
अगनि रसु सोखै मरीऐ धोखै भी सो किरतु न हारे ॥
The fire dries up the moisture, and she dies in agony. But even then, the sun does not grow tired.
ਰਥੁ ਫਿਰੈ ਛਾਇਆ ਧਨ ਤਾਕੈ ਟੀਡੁ ਲਵੈ ਮੰਝਿ ਬਾਰੇ ॥
Rathh Firai Shhaaeiaa Dhhan Thaakai Tteedd Lavai Manjh Baarae ||
रथु फिरै छाइआ धन ताकै टीडु लवै मंझि बारे ॥
His chariot moves on, and the soul-bride seeks shade; the crickets are chirping in the forest.
ਅਵਗਣ ਬਾਧਿ ਚਲੀ ਦੁਖੁ ਆਗੈ ਸੁਖੁ ਤਿਸੁ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲੇ ॥
Avagan Baadhh Chalee Dhukh Aagai Sukh This Saach Samaalae ||
अवगण बाधि चली दुखु आगै सुखु तिसु साचु समाले ॥
She ties up her bundle of faults and demerits, and suffers in the world hereafter. But dwelling on the True Lord, she finds peace.
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਪ੍ਰਭ ਨਾਲੇ ॥੮॥
Naanak Jis No Eihu Man Dheeaa Maran Jeevan Prabh Naalae ||8||
नानक जिस नो इहु मनु दीआ मरणु जीवणु प्रभ नाले ॥८॥
O Nanak, I have given this mind to Him; death and life rest with God. ||8||
ਸਾਵਣਿ ਸਰਸ ਮਨਾ ਘਣ ਵਰਸਹਿ ਰੁਤਿ ਆਏ ॥
Saavan Saras Manaa Ghan Varasehi Ruth Aaeae ||
सावणि सरस मना घण वरसहि रुति आए ॥
In Saawan, be happy, O my mind. The rainy season has come, and the clouds have burst into showers.
ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਹੁ ਭਾਵੈ ਪਿਰ ਪਰਦੇਸਿ ਸਿਧਾਏ ॥
Mai Man Than Sahu Bhaavai Pir Paradhaes Sidhhaaeae ||
मै मनि तनि सहु भावै पिर परदेसि सिधाए ॥
My mind and body are pleased by my Lord, but my Beloved has gone away.
ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਨਹੀ ਆਵੈ ਮਰੀਐ ਹਾਵੈ ਦਾਮਨਿ ਚਮਕਿ ਡਰਾਏ ॥
Pir Ghar Nehee Aavai Mareeai Haavai Dhaaman Chamak Ddaraaeae ||
पिरु घरि नही आवै मरीऐ हावै दामनि चमकि डराए ॥
My Beloved has not come home, and I am dying of the sorrow of separation. The lightning flashes, and I am scared.
ਸੇਜ ਇਕੇਲੀ ਖਰੀ ਦੁਹੇਲੀ ਮਰਣੁ ਭਇਆ ਦੁਖੁ ਮਾਏ ॥
Saej Eikaelee Kharee Dhuhaelee Maran Bhaeiaa Dhukh Maaeae ||
सेज इकेली खरी दुहेली मरणु भइआ दुखु माए ॥
My bed is lonely, and I am suffering in agony. I am dying in pain, O my mother!
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਨੀਦ ਭੂਖ ਕਹੁ ਕੈਸੀ ਕਾਪੜੁ ਤਨਿ ਨ ਸੁਖਾਵਏ ॥
Har Bin Needh Bhookh Kahu Kaisee Kaaparr Than N Sukhaaveae ||
हरि बिनु नीद भूख कहु कैसी कापड़ु तनि न सुखावए ॥
Tell me - without the Lord, how can I sleep, or feel hungry? My clothes give no comfort to my body.
ਨਾਨਕ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਕੰਤੀ ਪਿਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵਏ ॥੯॥
Naanak Saa Sohaagan Kanthee Pir Kai Ank Samaaveae ||9||
नानक सा सोहागणि कंती पिर कै अंकि समावए ॥९॥
O Nanak, she alone is a happy soul-bride, who merges in the Being of her Beloved Husband Lord. ||9||
ਭਾਦਉ ਭਰਮਿ ਭੁਲੀ ਭਰਿ ਜੋਬਨਿ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥
Bhaadho Bharam Bhulee Bhar Joban Pashhuthaanee ||
भादउ भरमि भुली भरि जोबनि पछुताणी ॥
In Bhaadon, the young woman is confused by doubt; later, she regrets and repents.
ਜਲ ਥਲ ਨੀਰਿ ਭਰੇ ਬਰਸ ਰੁਤੇ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥
Jal Thhal Neer Bharae Baras Ruthae Rang Maanee ||
जल थल नीरि भरे बरस रुते रंगु माणी ॥
The lakes and fields are overflowing with water; the rainy season has come - the time to celebrate!
ਬਰਸੈ ਨਿਸਿ ਕਾਲੀ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਬਾਲੀ ਦਾਦਰ ਮੋਰ ਲਵੰਤੇ ॥
Barasai Nis Kaalee Kio Sukh Baalee Dhaadhar Mor Lavanthae ||
बरसै निसि काली किउ सुखु बाली दादर मोर लवंते ॥
In the dark of night it rains; how can the young bride find peace? The frogs and peacocks send out their noisy calls.
ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਚਵੈ ਬਬੀਹਾ ਬੋਲੇ ਭੁਇਅੰਗਮ ਫਿਰਹਿ ਡਸੰਤੇ ॥
Prio Prio Chavai Babeehaa Bolae Bhueiangam Firehi Ddasanthae ||
प्रिउ प्रिउ चवै बबीहा बोले भुइअंगम फिरहि डसंते ॥
"Pri-o! Pri-o! Beloved! Beloved!" cries the rainbird, while the snakes slither around, biting.
ਮਛਰ ਡੰਗ ਸਾਇਰ ਭਰ ਸੁਭਰ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ॥
Mashhar Ddang Saaeir Bhar Subhar Bin Har Kio Sukh Paaeeai ||
मछर डंग साइर भर सुभर बिनु हरि किउ सुखु पाईऐ ॥
The mosquitoes bite and sting, and the ponds are filled to overflowing; without the Lord, how can she find peace?
ਨਾਨਕ ਪੂਛਿ ਚਲਉ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਜਹ ਪ੍ਰਭੁ ਤਹ ਹੀ ਜਾਈਐ ॥੧੦॥
Naanak Pooshh Chalo Gur Apunae Jeh Prabh Theh Hee Jaaeeai ||10||
नानक पूछि चलउ गुर अपुने जह प्रभु तह ही जाईऐ ॥१०॥
O Nanak, I will go and ask my Guru; wherever God is, there I will go. ||10||
ਅਸੁਨਿ ਆਉ ਪਿਰਾ ਸਾ ਧਨ ਝੂਰਿ ਮੁਈ ॥
Asun Aao Piraa Saa Dhhan Jhoor Muee ||
असुनि आउ पिरा सा धन झूरि मुई ॥
In Assu, come, my Beloved; the soul-bride is grieving to death.
ਤਾ ਮਿਲੀਐ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਈ ॥
Thaa Mileeai Prabh Maelae Dhoojai Bhaae Khuee ||
ता मिलीऐ प्रभ मेले दूजै भाइ खुई ॥
She can only meet Him, when God leads her to meet Him; she is ruined by the love of duality.
ਝੂਠਿ ਵਿਗੁਤੀ ਤਾ ਪਿਰ ਮੁਤੀ ਕੁਕਹ ਕਾਹ ਸਿ ਫੁਲੇ ॥
Jhooth Viguthee Thaa Pir Muthee Kukeh Kaah S Fulae ||
झूठि विगुती ता पिर मुती कुकह काह सि फुले ॥
If she is plundered by falsehood, then her Beloved forsakes her. Then, the white flowers of old age blossom in my hair.
Posts
