ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਕਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤਿਪਤਾਇ ॥
Har Prabh Vaeparavaahu Hai Kith Khaadhhai Thipathaae ||
हरि प्रभु वेपरवाहु है कितु खाधै तिपताइ ॥
My Lord God is Self-existent and Independent. What does He need to eat to be satisfied?
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਤਿਪਤਾਸੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
Sathigur Kai Bhaanai Jo Chalai Thipathaasai Har Gun Gaae ||
सतिगुर कै भाणै जो चलै तिपतासै हरि गुण गाइ ॥
Whoever walks in harmony with the Will of the True Guru, and sings the Glorious Praises of the Lord, is pleasing to Him.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਕਲਜੁਗਿ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਚਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧੨॥
Dhhan Dhhan Kalajug Naanakaa J Chalae Sathigur Bhaae ||12||
धनु धनु कलजुगि नानका जि चले सतिगुर भाइ ॥१२॥
Blessed, blessed are they, in this Dark Age of Kali Yuga, O Nanak, who walk in harmony with the Will of the True Guru. ||12||
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦੁ ਨ ਰਖਿਓ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
Sathiguroo N Saeviou Sabadh N Rakhiou Our Dhhaar ||
सतिगुरू न सेविओ सबदु न रखिओ उर धारि ॥
Those who do not serve the True Guru, and do not keep the Shabad enshrined in their hearts
ਧਿਗੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਜੀਵਿਆ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥
Dhhig Thinaa Kaa Jeeviaa Kith Aaeae Sansaar ||
धिगु तिना का जीविआ कितु आए संसारि ॥
Cursed are their lives. Why did they even come into the world?
ਗੁਰਮਤੀ ਭਉ ਮਨਿ ਪਵੈ ਤਾਂ ਹਰਿ ਰਸਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰਿ ॥
Guramathee Bho Man Pavai Thaan Har Ras Lagai Piaar ||
गुरमती भउ मनि पवै तां हरि रसि लगै पिआरि ॥
If one follows the Guru's Teachings, and keeps the Fear of God in his mind, then he is lovingly attuned to the sublime essence of the Lord.
ਨਾਉ ਮਿਲੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿ ॥੧੩॥
Naao Milai Dhhur Likhiaa Jan Naanak Paar Outhaar ||13||
नाउ मिलै धुरि लिखिआ जन नानक पारि उतारि ॥१३॥
By his primal destiny, he obtains the Name; O Nanak, he is carried across. ||13||
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜਗੁ ਭਰਮਿਆ ਘਰੁ ਮੁਸੈ ਖਬਰਿ ਨ ਹੋਇ ॥
Maaeiaa Mohi Jag Bharamiaa Ghar Musai Khabar N Hoe ||
माइआ मोहि जगु भरमिआ घरु मुसै खबरि न होइ ॥
The world wanders lost in emotional attachment to Maya; it does not realize that its own home is being plundered.
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧਿ ਮਨੁ ਹਿਰਿ ਲਇਆ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧਾ ਲੋਇ ॥
Kaam Krodhh Man Hir Laeiaa Manamukh Andhhaa Loe ||
काम क्रोधि मनु हिरि लइआ मनमुख अंधा लोइ ॥
The self-willed manmukh is blind in the world; his mind is lured away by sexual desire and anger.
ਗਿਆਨ ਖੜਗ ਪੰਚ ਦੂਤ ਸੰਘਾਰੇ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਗੈ ਸੋਇ ॥
Giaan Kharrag Panch Dhooth Sanghaarae Guramath Jaagai Soe ||
गिआन खड़ग पंच दूत संघारे गुरमति जागै सोइ ॥
With the sword of spiritual wisdom, kill the five demons. Remain awake and aware to the Guru's Teachings.
ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
Naam Rathan Paragaasiaa Man Than Niramal Hoe ||
नाम रतनु परगासिआ मनु तनु निरमलु होइ ॥
The Jewel of the Naam is revealed, and the mind and body are purified.
ਨਾਮਹੀਨ ਨਕਟੇ ਫਿਰਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥
Naameheen Nakattae Firehi Bin Naavai Behi Roe ||
नामहीन नकटे फिरहि बिनु नावै बहि रोइ ॥
Those who lack the Naam wander around lost, with their noses cut off; without the Name, they sit and cry.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥੧੪॥
Naanak Jo Dhhur Karathai Likhiaa S Maett N Sakai Koe ||14||
नानक जो धुरि करतै लिखिआ सु मेटि न सकै कोइ ॥१४॥
O Nanak, no one can erase that which is pre-ordained by the Creator Lord. ||14||
ਗੁਰਮੁਖਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
Guramukhaa Har Dhhan Khattiaa Gur Kai Sabadh Veechaar ||
गुरमुखा हरि धनु खटिआ गुर कै सबदि वीचारि ॥
The Gurmukhs earn the wealth of the Lord, contemplating the Word of the Guru's Shabad.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਅਤੁਟ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥
Naam Padhaarathh Paaeiaa Athutt Bharae Bhanddaar ||
नामु पदारथु पाइआ अतुट भरे भंडार ॥
They receive the wealth of the Naam; their treasures are overflowing.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਬਾਣੀ ਉਚਰਹਿ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
Har Gun Baanee Oucharehi Anth N Paaraavaar ||
हरि गुण बाणी उचरहि अंतु न पारावारु ॥
Through the Word of the Guru's Bani, they utter the Glorious Praises of the Lord, whose end and limitations cannot be found.
ਨਾਨਕ ਸਭ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੈ ਵੇਖੈ ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ ॥੧੫॥
Naanak Sabh Kaaran Karathaa Karai Vaekhai Sirajanehaar ||15||
नानक सभ कारण करता करै वेखै सिरजनहारु ॥१५॥
O Nanak, the Creator is the Doer of all; the Creator Lord beholds all. ||15||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜੁ ਹੈ ਮਨੁ ਚੜਿਆ ਦਸਵੈ ਆਕਾਸਿ ॥
Guramukh Anthar Sehaj Hai Man Charriaa Dhasavai Aakaas ||
गुरमुखि अंतरि सहजु है मनु चड़िआ दसवै आकासि ॥
Within the Gurmukh is intuitive peace and poise; his mind ascends to the Tenth Plane of the Akaashic Ethers.
ਤਿਥੈ ਊਂਘ ਨ ਭੁਖ ਹੈ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸੁਖ ਵਾਸੁ ॥
Thithhai Oonagh N Bhukh Hai Har Anmrith Naam Sukh Vaas ||
तिथै ऊंघ न भुख है हरि अम्रित नामु सुख वासु ॥
No one is sleepy or hungry there; they dwell in the peace of the Ambrosial Name of the Lord.
ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਵਿਆਪਤ ਨਹੀ ਜਿਥੈ ਆਤਮ ਰਾਮ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥੧੬॥
Naanak Dhukh Sukh Viaapath Nehee Jithhai Aatham Raam Pragaas ||16||
नानक दुखु सुखु विआपत नही जिथै आतम राम प्रगासु ॥१६॥
O Nanak, pain and pleasure do not afflict anyone, where the Light of the Lord, the Supreme Soul, illuminates. ||16||
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਕਾ ਚੋਲੜਾ ਸਭ ਗਲਿ ਆਏ ਪਾਇ ॥
Kaam Krodhh Kaa Cholarraa Sabh Gal Aaeae Paae ||
काम क्रोध का चोलड़ा सभ गलि आए पाइ ॥
All have come, wearing the robes of sexual desire and anger.
ਇਕਿ ਉਪਜਹਿ ਇਕਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਂਹਿ ਹੁਕਮੇ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
Eik Oupajehi Eik Binas Jaanhi Hukamae Aavai Jaae ||
इकि उपजहि इकि बिनसि जांहि हुकमे आवै जाइ ॥
Some are born, and some pass away. They come and go according to the Hukam of the Lord's Command.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਰੰਗੁ ਲਗਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
Janman Maran N Chukee Rang Lagaa Dhoojai Bhaae ||
जमणु मरणु न चुकई रंगु लगा दूजै भाइ ॥
Their comings and goings in reincarnation do not end; they are imbued with the love of duality.
ਬੰਧਨਿ ਬੰਧਿ ਭਵਾਈਅਨੁ ਕਰਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧੭॥
Bandhhan Bandhh Bhavaaeean Karanaa Kashhoo N Jaae ||17||
बंधनि बंधि भवाईअनु करणा कछू न जाइ ॥१७॥
Bound in bondage, they are made to wander, and they cannot do anything about it. ||17||
ਜਿਨ ਕਉ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀਅਨੁ ਤਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
Jin Ko Kirapaa Dhhaareean Thinaa Sathigur Miliaa Aae ||
जिन कउ किरपा धारीअनु तिना सतिगुरु मिलिआ आइ ॥
Those, upon whom the Lord showers His Mercy, come and meet the True Guru.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲੇ ਉਲਟੀ ਭਈ ਮਰਿ ਜੀਵਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
Sathigur Milae Oulattee Bhee Mar Jeeviaa Sehaj Subhaae ||
सतिगुरि मिले उलटी भई मरि जीविआ सहजि सुभाइ ॥
Meeting with the True Guru, they turn away from the world; they remain dead while still alive, with intuitive peace and poise.
ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੧੮॥
Naanak Bhagathee Rathiaa Har Har Naam Samaae ||18||
नानक भगती रतिआ हरि हरि नामि समाइ ॥१८॥
O Nanak, the devotees are imbued with the Lord; they are absorbed in the Name of the Lord. ||18||
ਮਨਮੁਖ ਚੰਚਲ ਮਤਿ ਹੈ ਅੰਤਰਿ ਬਹੁਤੁ ਚਤੁਰਾਈ ॥
Manamukh Chanchal Math Hai Anthar Bahuth Chathuraaee ||
मनमुख चंचल मति है अंतरि बहुतु चतुराई ॥
The intellect of the self-willed manmukh is fickle; he is very tricky and clever within.
ਕੀਤਾ ਕਰਤਿਆ ਬਿਰਥਾ ਗਇਆ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
Keethaa Karathiaa Birathhaa Gaeiaa Eik Thil Thhaae N Paaee ||
कीता करतिआ बिरथा गइआ इकु तिलु थाइ न पाई ॥
Whatever he has done, and all that he does, is useless. Not even an iota of it is acceptable.
ਪੁੰਨ ਦਾਨੁ ਜੋ ਬੀਜਦੇ ਸਭ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜਾਈ ॥
Punn Dhaan Jo Beejadhae Sabh Dhharam Raae Kai Jaaee ||
पुंन दानु जो बीजदे सभ धरम राइ कै जाई ॥
The charity and generosity he pretends to give will be judged by the Righteous Judge of Dharma.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਛੋਡਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ॥
Bin Sathiguroo Jamakaal N Shhoddee Dhoojai Bhaae Khuaaee ||
बिनु सतिगुरू जमकालु न छोडई दूजै भाइ खुआई ॥
Without the True Guru, the Messenger of Death does not leave the mortal alone; he is ruined by the love of duality.
ਜੋਬਨੁ ਜਾਂਦਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਜਰੁ ਪਹੁਚੈ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥
Joban Jaandhaa Nadhar N Aavee Jar Pahuchai Mar Jaaee ||
जोबनु जांदा नदरि न आवई जरु पहुचै मरि जाई ॥
Youth slips away imperceptibly, old age comes, and then he dies.
ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਮੋਹੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਕੋ ਨ ਸਖਾਈ ॥
Puth Kalath Mohu Haeth Hai Anth Baelee Ko N Sakhaaee ||
पुतु कलतु मोहु हेतु है अंति बेली को न सखाई ॥
The mortal is caught in love and emotional attachment to children and spouse, but none of them will be his helper and support in the end.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਨਾਉ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥
Sathigur Saevae So Sukh Paaeae Naao Vasai Man Aaee ||
सतिगुरु सेवे सो सुखु पाए नाउ वसै मनि आई ॥
Whoever serves the True Guru finds peace; the Name comes to abide in the mind.
ਨਾਨਕ ਸੇ ਵਡੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥੧੯॥
Naanak Sae Vaddae Vaddabhaagee J Guramukh Naam Samaaee ||19||
नानक से वडे वडभागी जि गुरमुखि नामि समाई ॥१९॥
O Nanak, great and very fortunate are those who, as Gurmukh, are absorbed in the Naam. ||19||
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖ ਰੋਇ ॥
Manamukh Naam N Chaethanee Bin Naavai Dhukh Roe ||
मनमुख नामु न चेतनी बिनु नावै दुख रोइ ॥
The self-willed manmukhs do not even think of the Name; without the Name, they cry in pain.
Posts
