ਨਾਨਕ ਕੀ ਪ੍ਰਭ ਬੇਨਤੀ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇ ॥੪੧॥
Naanak Kee Prabh Baenathee Har Bhaavai Bakhas Milaae ||41||
नानक की प्रभ बेनती हरि भावै बखसि मिलाइ ॥४१॥
Nanak offers this prayer: O Lord God, please forgive me, and unite me with Yourself. ||41||
ਮਨ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਨਾ ਸੁਝੈ ਦਰਬਾਰੁ ॥
Man Aavan Jaan N Sujhee Naa Sujhai Dharabaar ||
मन आवण जाणु न सुझई ना सुझै दरबारु ॥
The mortal being does not understand the comings and goings of reincarnation; he does not see the Court of the Lord.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਲੇਟਿਆ ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
Maaeiaa Mohi Palaettiaa Anthar Agiaan Gubaar ||
माइआ मोहि पलेटिआ अंतरि अगिआनु गुबारु ॥
He is wrapped up in emotional attachment and Maya, and within his being is the darkness of ignorance.
ਤਬ ਨਰੁ ਸੁਤਾ ਜਾਗਿਆ ਸਿਰਿ ਡੰਡੁ ਲਗਾ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ॥
Thab Nar Suthaa Jaagiaa Sir Ddandd Lagaa Bahu Bhaar ||
तब नरु सुता जागिआ सिरि डंडु लगा बहु भारु ॥
The sleeping person wakes, only when he is hit on the head by a heavy club.
ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਕਰਾਂ ਉਪਰਿ ਹਰਿ ਚੇਤਿਆ ਸੇ ਪਾਇਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
Guramukhaan Karaan Oupar Har Chaethiaa Sae Paaein Mokh Dhuaar ||
गुरमुखां करां उपरि हरि चेतिआ से पाइनि मोख दुआरु ॥
The Gurmukhs dwell upon the Lord; they find the door of salvation.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਓਹਿ ਉਧਰੇ ਸਭ ਕੁਟੰਬ ਤਰੇ ਪਰਵਾਰ ॥੪੨॥
Naanak Aap Ouhi Oudhharae Sabh Kuttanb Tharae Paravaar ||42||
नानक आपि ओहि उधरे सभ कुट्मब तरे परवार ॥४२॥
O Nanak, they themselves are saved, and all their relatives are carried across as well. ||42||
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋ ਮੁਆ ਜਾਪੈ ॥
Sabadh Marai So Muaa Jaapai ||
सबदि मरै सो मुआ जापै ॥
Whoever dies in the Word of the Shabad, is known to be truly dead.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
Gur Parasaadhee Har Ras Dhhraapai ||
गुर परसादी हरि रसि ध्रापै ॥
By Guru's Grace, the mortal is satisfied by the sublime essence of the Lord.
ਹਰਿ ਦਰਗਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ॥
Har Dharagehi Gur Sabadh Sinjaapai ||
हरि दरगहि गुर सबदि सिञापै ॥
Through the Word of the Guru's Shabad, he is recognized in the Court of the Lord.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਮੁਆ ਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
Bin Sabadhai Muaa Hai Sabh Koe ||
बिनु सबदै मुआ है सभु कोइ ॥
Without the Shabad, everyone is dead.
ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਆ ਅਪੁਨਾ ਜਨਮੁ ਖੋਇ ॥
Manamukh Muaa Apunaa Janam Khoe ||
मनमुखु मुआ अपुना जनमु खोइ ॥
The self-willed manmukh dies; his life is wasted.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਅੰਤਿ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥
Har Naam N Chaethehi Anth Dhukh Roe ||
हरि नामु न चेतहि अंति दुखु रोइ ॥
Those who do not remember the Name of the Lord, shall cry in pain in the end.
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੪੩॥
Naanak Karathaa Karae S Hoe ||43||
नानक करता करे सु होइ ॥४३॥
O Nanak, whatever the Creator Lord does, comes to pass. ||43||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਢੇ ਕਦੇ ਨਾਹੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਅੰਤਰਿ ਸੁਰਤਿ ਗਿਆਨੁ ॥
Guramukh Budtae Kadhae Naahee Jinhaa Anthar Surath Giaan ||
गुरमुखि बुढे कदे नाही जिन्हा अंतरि सुरति गिआनु ॥
The Gurmukhs never grow old; within them is intuitive understanding and spiritual wisdom.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜ ਧਿਆਨੁ ॥
Sadhaa Sadhaa Har Gun Ravehi Anthar Sehaj Dhhiaan ||
सदा सदा हरि गुण रवहि अंतरि सहज धिआनु ॥
They chant the Praises of the Lord, forever and ever; deep within, they intuitively meditate on the Lord.
ਓਇ ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਬਿਬੇਕ ਰਹਹਿ ਦੁਖਿ ਸੁਖਿ ਏਕ ਸਮਾਨਿ ॥
Oue Sadhaa Anandh Bibaek Rehehi Dhukh Sukh Eaek Samaan ||
ओइ सदा अनंदि बिबेक रहहि दुखि सुखि एक समानि ॥
They dwell forever in blissful knowledge of the Lord; they look upon pain and pleasure as one and the same.
ਤਿਨਾ ਨਦਰੀ ਇਕੋ ਆਇਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥੪੪॥
Thinaa Nadharee Eiko Aaeiaa Sabh Aatham Raam Pashhaan ||44||
तिना नदरी इको आइआ सभु आतम रामु पछानु ॥४४॥
They see the One Lord in all, and realize the Lord, the Supreme Soul of all. ||44||
ਮਨਮੁਖੁ ਬਾਲਕੁ ਬਿਰਧਿ ਸਮਾਨਿ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਸੁਰਤਿ ਨਾਹੀ ॥
Manamukh Baalak Biradhh Samaan Hai Jinhaa Anthar Har Surath Naahee ||
मनमुखु बालकु बिरधि समानि है जिन्हा अंतरि हरि सुरति नाही ॥
The self-willed manmukhs are like stupid children; they do not keep the Lord in their thoughts.
ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਸਭ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜਾਂਹੀ ॥
Vich Houmai Karam Kamaavadhae Sabh Dhharam Raae Kai Jaanhee ||
विचि हउमै करम कमावदे सभ धरम राइ कै जांही ॥
They do all their deeds in egotism, and they must answer to the Righteous Judge of Dharma.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਛੇ ਨਿਰਮਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
Guramukh Hashhae Niramalae Gur Kai Sabadh Subhaae ||
गुरमुखि हछे निरमले गुर कै सबदि सुभाइ ॥
The Gurmukhs are good and immaculately pure; they are embellished and exalted with the Word of the Guru's Shabad.
ਓਨਾ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ਨ ਲਗਈ ਜਿ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
Ounaa Mail Pathang N Lagee J Chalan Sathigur Bhaae ||
ओना मैलु पतंगु न लगई जि चलनि सतिगुर भाइ ॥
Not even a tiny bit of filth sticks to them; they walk in harmony with the Will of the True Guru.
ਮਨਮੁਖ ਜੂਠਿ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣ ਪਾਇ ॥
Manamukh Jooth N Outharai Jae So Dhhovan Paae ||
मनमुख जूठि न उतरै जे सउ धोवण पाइ ॥
The filth of the manmukhs is not washed away, even if they wash hundreds of times.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿਅਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੪੫॥
Naanak Guramukh Maelian Gur Kai Ank Samaae ||45||
नानक गुरमुखि मेलिअनु गुर कै अंकि समाइ ॥४५॥
O Nanak, the Gurmukhs are united with the Lord; they merge into the Guru's Being. ||45||
ਬੁਰਾ ਕਰੇ ਸੁ ਕੇਹਾ ਸਿਝੈ ॥
Buraa Karae S Kaehaa Sijhai ||
बुरा करे सु केहा सिझै ॥
How can someone do bad things, and still live with himself?
ਆਪਣੈ ਰੋਹਿ ਆਪੇ ਹੀ ਦਝੈ ॥
Aapanai Rohi Aapae Hee Dhajhai ||
आपणै रोहि आपे ही दझै ॥
By his own anger, he only burns himself.
ਮਨਮੁਖਿ ਕਮਲਾ ਰਗੜੈ ਲੁਝੈ ॥
Manamukh Kamalaa Ragarrai Lujhai ||
मनमुखि कमला रगड़ै लुझै ॥
The self-willed manmukh drives himself crazy with worries and stubborn struggles.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਤਿਸੁ ਸਭ ਕਿਛੁ ਸੁਝੈ ॥
Guramukh Hoe This Sabh Kishh Sujhai ||
गुरमुखि होइ तिसु सभ किछु सुझै ॥
But those who become Gurmukh understand everything.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨ ਸਿਉ ਲੁਝੈ ॥੪੬॥
Naanak Guramukh Man Sio Lujhai ||46||
नानक गुरमुखि मन सिउ लुझै ॥४६॥
O Nanak, the Gurmukh struggles with his own mind. ||46||
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਕੀਤੋ ਵੀਚਾਰੁ ॥
Jinaa Sathigur Purakh N Saeviou Sabadh N Keetho Veechaar ||
जिना सतिगुरु पुरखु न सेविओ सबदि न कीतो वीचारु ॥
Those who do not serve the True Guru, the Primal Being, and do not reflect upon the Word of the Shabad
ਓਇ ਮਾਣਸ ਜੂਨਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਪਸੂ ਢੋਰ ਗਾਵਾਰ ॥
Oue Maanas Joon N Aakheean Pasoo Dtor Gaavaar ||
ओइ माणस जूनि न आखीअनि पसू ढोर गावार ॥
- do not call them human beings; they are just animals and stupid beasts.
ਓਨਾ ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਹਰਿ ਸਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਪਿਆਰੁ ॥
Ounaa Anthar Giaan N Dhhiaan Hai Har So Preeth N Piaar ||
ओना अंतरि गिआनु न धिआनु है हरि सउ प्रीति न पिआरु ॥
They have no spiritual wisdom or meditation within their beings; they are not in love with the Lord.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਵਿਕਾਰ ਮਹਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
Manamukh Mueae Vikaar Mehi Mar Janmehi Vaaro Vaar ||
मनमुख मुए विकार महि मरि जमहि वारो वार ॥
The self-willed manmukhs die in evil and corruption; they die and are reborn, again and again.
ਜੀਵਦਿਆ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸੁ ਜੀਵਦੇ ਹਰਿ ਜਗਜੀਵਨ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
Jeevadhiaa No Milai S Jeevadhae Har Jagajeevan Our Dhhaar ||
जीवदिआ नो मिलै सु जीवदे हरि जगजीवन उर धारि ॥
They alone live, who join with the living; enshrine the Lord, the Lord of Life, within your heart.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਣੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੪੭॥
Naanak Guramukh Sohanae Thith Sachai Dharabaar ||47||
नानक गुरमुखि सोहणे तितु सचै दरबारि ॥४७॥
O Nanak, the Gurmukhs look beautiful in that Court of the True Lord. ||47||
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਸਾਜਿਆ ਹਰਿ ਵਸੈ ਜਿਸੁ ਨਾਲਿ ॥
Har Mandhar Har Saajiaa Har Vasai Jis Naal ||
हरि मंदरु हरि साजिआ हरि वसै जिसु नालि ॥
The Lord built the Harimandir, the Temple of the Lord; the Lord dwells within it.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਰਜਾਲਿ ॥
Guramathee Har Paaeiaa Maaeiaa Moh Parajaal ||
गुरमती हरि पाइआ माइआ मोह परजालि ॥
Following the Guru's Teachings, I have found the Lord; my emotional attachment to Maya has been burnt away.
ਹਰਿ ਮੰਦਰਿ ਵਸਤੁ ਅਨੇਕ ਹੈ ਨਵ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
Har Mandhar Vasath Anaek Hai Nav Nidhh Naam Samaal ||
हरि मंदरि वसतु अनेक है नव निधि नामु समालि ॥
Countless things are in the Harimandir, the Temple of the Lord; contemplate the Naam, and the nine treasures will be yours.
ਧਨੁ ਭਗਵੰਤੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧਾ ਹਰਿ ਭਾਲਿ ॥
Dhhan Bhagavanthee Naanakaa Jinaa Guramukh Ladhhaa Har Bhaal ||
धनु भगवंती नानका जिना गुरमुखि लधा हरि भालि ॥
Blessed is that happy soul-bride, O Nanak, who, as Gurmukh, seeks and finds the Lord.
ਵਡਭਾਗੀ ਗੜ ਮੰਦਰੁ ਖੋਜਿਆ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਪਾਇਆ ਨਾਲਿ ॥੪੮॥
Vaddabhaagee Garr Mandhar Khojiaa Har Hiradhai Paaeiaa Naal ||48||
वडभागी गड़ मंदरु खोजिआ हरि हिरदै पाइआ नालि ॥४८॥
By great good fortune, one searches the temple of the body-fortress, and finds the Lord within the heart. ||48||
ਮਨਮੁਖ ਦਹ ਦਿਸਿ ਫਿਰਿ ਰਹੇ ਅਤਿ ਤਿਸਨਾ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰ ॥
Manamukh Dheh Dhis Fir Rehae Ath Thisanaa Lobh Vikaar ||
मनमुख दह दिसि फिरि रहे अति तिसना लोभ विकार ॥
The self-willed manmukhs wander lost in the ten directions, led by intense desire, greed and corruption.
Posts
